کد مطلب:141716 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137
مالک بن عبدالله بن سریع
«مالك» پسر «عبدالله» فرزند «سریع» برادر مادری «سیف بن الحارث» است. در واقع مالك با سیف عمو نیز بوده است. [1] و هر دو از تیره همدان بوده اند. [2] هنگامی كه این دو برادر به خدمت امام مشرف شدند، شبیب كه غلام آنها بود نیز همراه آنها به اردوگاه امام آمد [3] و در روز عاشورا، این دو یار دلاور قدم پیش نهادند و در محضر امام سخت گریستند. حضرت علت گریه آنان را جویا شد و فرمود: «ای پسران برادرانم! چه چیز شما را به گریه آورده است؟ پس به خدا قسم، پس از ساعتی هر دوی شما چشمتان روشن خواهد شد». [4] آن دو در پاسخ گفتند: «خداوند ما را فدای شما كند، نه به خدا قسم ما برای خود گریه نمی كنیم. گریه ما بدین سبب است كه این گونه گرفتاری ها بر شما وارد می شود، در حالی كه ما قادر به رساندن هیچ نفعی به شما نیستیم». امام علیه السلام فرمود: «ای دو
پسر عمو! خداوند به سبب مواسات و خیرخواهی شما بهترین پاداش اهل تقوی را به شما عنایت فرماید». [5] .
پسر عمو! خداوند به سبب مواسات و خیرخواهی شما بهترین پاداش اهل تقوی را به شما عنایت فرماید». [5] .
[1] «سيف بن الحارث» شهيد ديگر كربلا است كه بعد از «مالك بن عبدالله» به شرح حال ايشان خواهيم پرداخت.
[2] انساب الاشراف، ج 3، ص 198. تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 443.
[3] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 443. ابصار العين، ص 132.
[4] فقال عليه السلام: «اي ابني اخي، ما يبكيكما؟ فوالله! انا لارجوا ان تكونا قريري عين عن ساعة».
[5] فقال عليه السلام: فجزاكما الله، يا ابني اخي عن وجه كما من ذلك، و مواساتكما اياي بانفسكما احسن جزاء المتقين». ابن اثير، الكامل في التاريخ، ج 2، ص 568.